Het is niet voor het eerst dat we het in deze kolommen mogen hebben over Sara Marini en Fabia Salvucci, twee fraaie en vooral geweldig goed zingende Italiaanse jonge dames, die beetje bij beetje bezig zijn zich een plaatsje aan de top van de sowieso indrukwekkende lijst van straffe Italiaanse vocalisten bijeen te zingen.

De twee leerden elkaar kennen tijdens hun zangopleiding aan de Academia Percento Musica in Rome en ze ontdekten al snel dat ze een grote passie deelden: die van de traditionele muziek en al even snel gingen ze ook samen aan de slag en mochten ze al gauw optreden met grote namen als Elena Ledda en Giovanna Marini. Toen ze, nu dik vijf jaar geleden, voldoende zelfvertrouwen hadden bijeengezongen, begonnen ze aan hun project Djelem do Mar. Dat is een samengestelde benaming: Djelem komt uit het Romani en betekent zoveel als “reizen”, “do Mar” is dan weer Portugees en betekend “van de zee”. en die naam geeft perfect weer waar de twee dames voor staan: ze gingen op zoek naar de klanken van verschillende ethnieën rond de Middellandse Zee en breidden stelselmatig hun repertoire uit. Op die manier zingen ze vandaag niet alleen in een pak Italiaanse dialecten, maar ook in het Yiddisch, Albanees, Roemeens,Armeens, Farsi Grieks, Spaans, Arabisch en Portugees. Uit die diversiteit kwam een playlist voort die zonder de minste twijfel het predicaat “global” verdient en die door de beide dames en de muzikanten die hen omringen op ronduit briljante wijze klaargestoomd werd voor uw en mijn oren.

Elf liederen, die samen afklokken op 47 minuten, geven een mooi idee van wat de beide dames brengen. De feestelijkheden beginnen met de Armeense traditional “Khorodig Morodig”, een nummer dat in Armenië bij elke feestelijke gelegenheid van stal gehaald wordt en dat een perfecte inleiding vormt om de luisteraar een idee te geven van wat hij van de plaat kan verwachten. Dat gaat van het Griekse “I Zoi Pali”, waarop schrijver Theodoro Melissinopoulos meezingt, over de Bulgaarse traditional “Dilmano Dilbero” en het Perzische “Gole Gandom” naar ”Se Guardi Qui”, waarvan de tekst, net als die van “La Vita Oltre” van de hier ten onrechte onbekende schrijver Riccardo Tordoni is en de naar Afrika neigende muziek van orkestleider Lorenzo Cannelli en de beide dames.

De Grecanico-klassieker “Ena Dio Tria” is ons in menige andere versie bekend en “Ey Gome”, nieuw gecomponeerd op een tekst van de Perzische dichter-filosoof Gialal al-Din Rumi. Naar de herkomst van”Negrume da Noite” moesten we niet ver zoeken: dat kennen we allemaal van Virginia Rodrigues, terwijl Pietro Cernuto, die de tekst schreef van afsluiter “L’amuri di ‘na Matri’, ons vooral als muzikant bekend was en dus een aangename extra levert, door hier met een tekst te komen aanzetten.

Ik denk dat ik de plaat intussen zo’n twintig keer gehoord heb en met elke beluistering groeit de goesting om dit ooit live te kunnen zien. Een Italiaans kader lijkt aangewezen, maar ik zou al blij zijn als het hier in ons regenlandje was. Dit is namelijk een ronduit schitterende wereld-folkplaat, waarvan ik het jammer zou vinden als ze niet overal gespeeld en opgevoerd zou worden. Sara Marini leverde in eigen naam twee jaar geleden al één van de folkplaten van 2020 af met “Torreandeadomo” en het zou mij niet verbazen als ze daar met deze “Voci Oltre” voor 2022 een gelijkaardige score zou mee halen.

(Dani Heyvaert)